Dec 302011
دلدادگی با سلام،
در این خانهی چهار فصل بهار
خوش و خرم
بر سفرهی زمین سیب رسیده میخورم
عطر ارکیده مینوشم جام جام
هر شب هم بستر ستاره ای
بر آویشن های کوهی،
گم در پندار فردایی بهتر
میخوابم
باری ملالی نیست جز اینکه
بزیر بی سایه گی شما
و گستاخ از حفره ی خالی من،
هر تازه رسیده ای،
به بهانهی بقا
سونات پر شور زیستنم را
با وز وز خدایان مخدوش میکند.
می ۲۰۱۱