May 012012
آبتنی
خیال کردم
تصویر ماه است که در دریا افتاده
اما نه،
خودِ ماه بود
برهنه، گیسوی خیس، با انحناهای نرمِ تنش،
آبتنی میکرد
از جای جستم
فریادکشان
تا ز یگانگی ماه و دریا
مژده دهم خلایق را
پارو در پنجه،
چون به ساحل روی گرداندم
نه ماه مانده بود، نه دریا، و نه من.
بیست و چهارم آوریل 2012 بر فراز ونیز