Dec 142013
 

به هر چند صدسال

ستاره ای

خورشیدی می شود،

و غروب می کند

شگفتی من اکنون،

از خورشیدی است که می درخشد

و بی غروبی،

یکباره از کهکشانِ ما

می رود

اندوه من اما،

از ستاره ای است که نیمسوز

پدید می آید

و کور سوز،

بی آنکه کسی را خبری شود

از بَرِ ما می رود.

نوامبر ۲۰۱۳

یوفالا

 Posted by at 9:19 PM

 Leave a Reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

%d bloggers like this: