Dec 142013
 

به هر چند صدسال

ستاره ای

خورشیدی می شود،

و غروب می کند

شگفتی من اکنون،

از خورشیدی است که می درخشد

و بی غروبی،

یکباره از کهکشانِ ما

می رود

اندوه من اما،

از ستاره ای است که نیمسوز

پدید می آید

و کور سوز،

بی آنکه کسی را خبری شود

از بَرِ ما می رود.

نوامبر ۲۰۱۳

یوفالا

 Posted by at 9:19 PM